ผมสีดำ แววตาดูสดใส
รอยยิ้มนั้นที่ทำฉันหวั่นไหว
อยากครอบครอง อยากกอดเธอเอาไว้
ให้เธออยู่ข้างฉัน
กางเกงยีนส์ตัวโปรดเธอตัวนั้น
ยังทิ้งไว้อยู่ที่ห้องของฉัน
คงจะดีถ้าเราได้เจอกัน
ก่อนที่เธอเจอเขา
เธอให้เขามาก่อน
ฉันก็คงต้องยอม
เมื่อเธอไม่รัก ฉันคงไม่อยากเรียกร้อง
ก็ทุกอย่างมันฟ้องว่าฉันเป็นแค่ที่สอง
ตกในสภาวะไร้ซึ่งการตอบสนอง
ไม่มีแล้วหัวใจ และตัวฉันคงต้องไป
กลิ่นของเธอยังติดอยู่บนหมอน
ควันจางๆ จากบุหรี่ในตอน
ที่อยู่ด้วยกันตั้งแต่เดือนสิบสอง
ยังคงไม่ลบเลือน
ก็ฉันรักมากกว่า อยากได้อะไร
ฉันให้เธอมากกว่า
ทำไมต้องแคร์ ไม่ว่าใครจะด่า
ฉันไม่สนแค่เธอรัก
แต่เธอให้เขามาก่อน
ฉันก็คงต้องยอม
เมื่อเธอไม่รัก ฉันคงไม่อยากเรียกร้อง
ก็ทุกอย่างมันฟ้องว่าฉันเป็นแค่ที่สอง
ตกในสภาวะไร้ซึ่งการตอบสนอง
ไม่มีแล้วหัวใจ และตัวฉันคงต้องไป
เมื่อเธอไม่รัก ฉันคงไม่อยากเรียกร้อง
ก็ทุกอย่างมันฟ้องว่าฉันเป็นแค่ที่สอง
ตกในสภาวะไร้ซึ่งการตอบสนอง
ไม่มีแล้วหัวใจ และตัวฉันคงต้องไป